Coulisselandschap

Coulisselandschap. Een sterk pleidooi voor het oude cultuurlandschap met hagen in Ongebaande paden van Sylvain Tesson. Hoe heilzaam zou het zijn geweest om de woelingen van de wereld te lijf te gaan met een politieke theorie van het coulisselandschap. Dan zouden we ons door de geest van de hagen laten inspireren. Hagen vormden een scheiding maar geen verschansing, begrensden maar boden uitzicht, beschermden maar weerden niet af, vormden geen obstakels maar voorkwamen aardverschuivingen. Er leefde van alles in hun schaduw, tussen hun dichte takken floreerde de natuur, er nestelden vogels in, achter hun fijn gebladerte lagen akkers en weilanden.
Die “coulissen” doen mij ook denken aan kamers, met hagen als muren. Mijn interpretatie: buiten is ook een kamer in ons grote huis Aarde en daar moeten we goed, beter voor zorgen. Op ongebaande paden, letterlijk én figuurlijk.

Bovenstaande tekst is mijn bijdrage aan de rubriek “opstapjes” in editie okt-nov-dec 2017 van Klimop, magazine van Natuur.koepel vzw. Cursieve tekst is letterlijk citaat uit boek “Ongebaande paden” van Sylvain Tesson.