‘Eenrichtingsverkeer’ zegt dit bord; ‘uniek’ zeg ik.Ieder mens zijn of haar voie unique.Gelukkig geen eenrichtingsverkeer want bochten à volonté;maar geen achteruit.Alleen vooruit.Ieder mens kiest of
Tweeduizendendrieëntwintig.Mooie naam voor een jaar. Je hebt nog drie weken te leventerwijl ik je nu pas echt goed ken. Vergeef mijn boosheid op jouwant het
Twijfels. Grote maar niet over alles. Niet over wat de som van mijn geluk vormt. En toch twijfels. Doe ik het goed? Ben ik waar
Amelie, lieve Amelie,welkom in de armen van Fien en Kris,in de families Dams, Callewaert, Poelaert, De Cooman, Vander Eecken, De Cleer,in Appelterre, Deerlijk, Gent, Sint-Baafs-Vijve
dank aan de dagmooie gesprekken met jonge oudershard werken voor thuis en service aan mensenbloemen en aperitief met jongstekaarsen voor Nooit Vergetenyoutubegebed wish you were
zevenuurdertig neem ik de grote bocht rond het kauwenbosjewant ingeschreven voor het gekkenhuis van de E17en zoek mij een rustig plaatsjein gietende regen, tussen razende
de weg is plat maar kronkelt stevigde hellingen zitten in mijn lijf hoofd en hart vol hoogtes en laagtesis muziek dan ook niet mooier altijd
Ja, dat kunnen we schrijven als de zon aan de hemel staat of postkaartgeschikt ondergaat. Ik fietste vanavond onder een prachtige zonsondergang door het binnenland
2018 – 2019 Het leest ook als een schooljaar maar voor mij is het een brug waar we met zijn allen vóór staan. Diezelfde brug
Rimpels vertellen oneindig meer dan vlaktes, of het nu over de menselijke huid, landschappen of water gaat. Rimpels vertellen over het leven van de mooie
