Het weinige dat ik erover wist, was dat het niet vooral over ganzen en dus vogels zou gaan. Maar ik was al meermaals en uitvoerig door bijzondere vriendin Kathleen uitgenodigd en gemotiveerd om te komen kijken.
Dan zegt het cliché – en ook de pers zou dat dan zeggen – dat de verwachtingen hooggespannen zijn. Mijn enige verwachting daarentegen was de zekerheid dat ik vrienden en Lost & Co-llega’s zou terugzien en dat het decor van de avond alles had om bijzondere ontmoetingen te schenken.
In de zaal zitten enkele bekenden – terwijl ik toch een eind van huis ben – en we hebben een groetend oogcontact. Totdat de technische medewerkers met een duim omhoog naar de regie het sein geven dat het licht uit mag.
Ik zie een drukke maar zorgzame grote Zus en haar onhandiger maar speelse jonge Broer. Broer heeft zijn handen en vooral zijn hoofd vol zorgen om de zieke vogel die hij wil en zal redden. Vogel is bang en ondervraagt Broer en Broer ondervraagt Zus over de dood.
En net daarover wil Zus het niet hebben maar Broer volhardt. En Broer zit heel sterk in het Nu. En bij de vogels – die er echt wel alles van kennen om in het Nu te leven.
- Dat eksters die altijd verzot zijn op blinkende voorwerpen de schitterende momenten naar het Land van Gisteren kunnen brengen.
- Dat uilen onze dromen verzamelen omdat ze in de nacht kunnen kijken.
- Dat ganzen trekvogels zijn. Ze trekken aan de aarde en daarmee draaien ze de aarde van de zomer naar de winter en van de winter weer naar de zomer. En van morgen naar vandaag, en van vandaag naar het Land van Gisteren
Zus smelt voor zo veel enthousiasme van haar zieke Broer.
Ze knuffelt hem en lacht we moeten een feestje geven, met taart en vogels en muziek, om te vieren dat we leven,…
Het is nog vroeg en dan moet elk feest nog op gang zien te geraken. Nog geen gasten. Tot er op de deur geklopt wordt.
Het is de Dood die aanklopt en in het feest terechtkomt. Hij is er duidelijk niet op gekleed en krijgt van Broer een feesthoedje opgezet.
En de Dood, die excuseert zich alleen maar – SCUUS
Zus beseft dat ze zo lang mogelijk moeten feesten. Ze bakken taart en vormen een fanfare.
En net die taart en de fanfare vertellen heel hard aan mijn hart: dat feest is het leven. Het leven is dat feest.
Tot de muziek stopt.
En de Dood: SCUUS
Doe de groeten aan de ganzen
productie: hetpaleis & De Nwe Tijd/Freek Vielen
acteurs: Margo Verhoeven, Tim David, Danny Ronaldo