de weg is plat maar kronkelt stevig
de hellingen zitten in mijn lijf
hoofd en hart vol hoogtes en laagtes
is muziek dan ook niet mooier
altijd warm genoeg
alleen koud wanneer ik kippenvel heb
veel in overvloed
minder mag
tijd te kort
maak ik mezelf wijs
en daar zal ik niet meer naar luisteren
de landkaarten nog te proper, te glad
mijn wandelschoenen nog te te onversleten
breng ik ondertussen iets mee voor jou
groeten en groenten
terug op weg kan ik een brief posten
of samen op wandel
dragen we
elkaar
sherpa zonder bergen
- december 30, 2020
- , 6:26 pm
- , Ik wandel, Poëzie, Teksten
Share on facebook
Facebook
Share on twitter
Twitter
Share on linkedin
LinkedIn