Parkinson 2020

daar zit hij
zijn lichaam is beschadigd 
en ik zie het gevecht van zijn geest
met zijn        onzichtbare
                gehinderde
                stille
                struikelende 
krachten
die zijn laatste muur vormen
met grote gaten in zijn ultieme vesting
open want lege gaten
ik kan binnenkijken
tussen waas en ijlen
is hij er
nog
helemaal
Share on facebook
Facebook
Share on twitter
Twitter
Share on linkedin
LinkedIn

Dit bericht heeft 6 reacties.

  1. Bie 6 nov 2020 Beantwoorden

    Zo hartverscheurend liefdevol, mee-voelend, mee-levend, mee-lijdend.

    1. PETERCALLEWAERT 6 nov 2020 Beantwoorden

      Dankjewel Bie, dikke knuffel.
      De belangrijkste woorden in dit gedicht zijn “…hij is er nog helemaal”
      Veel liefs!
      Peter

    1. PETERCALLEWAERT 7 nov 2020 Beantwoorden

      Dag tante Loe, welkom op mijn blog en zo op mijn kijk op de wereld, het leven, de mens én mezelf.
      Groetjes!

  3. Nancy Bossuyt 9 nov 2020 Beantwoorden

    Zo mooi!!…
    Dank u wel.

    1. PETERCALLEWAERT 9 nov 2020 Beantwoorden

      Dag Nancy,
      Jij bedankt voor jouw positieve reactie.
      Groetjes
      Peter

Laat een reactie achter op Bie Reactie annuleren