Lukas,
Samen met jouw naam kom jij mijn leven binnen, maandagmorgen aan de telefoon op mijn werk. Nu terwijl ik dit schrijf, corrigeer ik mij: je bent al negen maanden in mijn leven, veilig groeiend in je mama’s buik.
Negen maanden dat het leven in een stevig, zacht – soms hard – maar altijd mooi en hoopvol ritme onhoudbaar en reikhalzend naar maandag toe leefde. Reikhalzend soms letterlijk wanneer je zus Amelie op de toppen van haar tenen stond om haar hand, oor of mond tegen je mama’s buik te houden: om jou te strelen en te zoenen. Jou horen was toen nog onmogelijk, nu des te meer. Mama, Luklas weent, klinkt ze zorgzaam meteen een grote zus. En met deze lieve verspreking brengt Amelie velen telkens opnieuw aan het lachen.
Meteen circuleerden er vele foto’s en begonnen sommigen al te denken op wie je lijkt. Dat zie ik meestal niet en dan zeggen anderen dat ook over mij; over Sam en Lotte – jouw nonkel en tante uit Deerlijk.
Op wie je lijkt, is mij gelijk. Je draagt vele genen van vorige generaties in jou, in een unieke – in de meest letterlijke betekenis van het woord – combinatie. Om te worden wie je bent, om te zijn wie jij bent: Lukas, alias Luklas.
De eerste keer dat ik jou zag, is nu voor altijd een moment dat ik nooit meer zal vergeten. Je ogen dicht, deed ik ook mijn ogen dicht en voelden we alleen maar elkaar. Net zoals bij Amelie bijna drie jaar geleden, eerst mijn ogen dicht en jou voelen, jouw ademhaling vinden. En dan omarm ik dankbaar het besef dat je gezond en veilig geboren bent; en dat Fien sterk is moeten zijn maar gezond op krachten aan het komen is.
Lukas – terwijl Amelie schattig nog even Luklas zal zeggen – ik kijk er elke dag naar uit om jou te zien. Jou te zien en te zien groeien. Terwijl jij die unieke combinatie van genen van generaties bent, word je tegelijk gedragen door die generaties.
Op jouw geboortekaartje staat een baby-olifant; dat ben jij. Ik ben dankbaar aan Fien en Kris voor die keuze want een olifant is mijn favoriet dier omdat het staat voor onvoorwaardelijke liefde en bescherming voor de herd, de kudde, de familie. Wees niet bang, Lukas, voor het woord kudde. Elk individu is zichzelf en de herd schenkt jou ruimte om helemaal jij te zijn.
Lukas, alias Luklas.
peter Peter
Dit bericht heeft 8 reacties.
Proficiat aan de ouders en grootouders met de geboorte van Lukas!
Mooi geschreven Peter…
Groetjes,
Ady & Fabienne
Merci Fabienne en Ady. En mijn woorden zijn recht uit mijn hart dat overloopt van geluk.
Groetjes en tot ziens
Peter
Hartelijk proficiat aan de gelukkige ouders, overgrootouders en grootouders !
Je mooie woorden beroeren én ontroeren mij, zo fijn Peter.
Lukas een zonnetje in de familie.
Grote zus Amelie is nu al heel trots
Ik deel en omarm dit innige geluk !
Dankjewel lieve Régine voor jouw mooie woorden. Dankjewel en tot ziens binnenkort.
Zalig Peter, dat is genieten met volle teugen!
Merci Griet voor jouw lieve woorden.
Knuffelgroetjes
Peter
Heel mooi beschreven. 🤍
Dankjewel Wendy; het is ook zo mooi om over te schrijven.
En dankjewel voor de fantastische buurvrouw/vriendin die je bent voor Fien.
Altijd welkom en altijd graag tot ziens
Peter