Woensdag 14/11/2018 heb ik om 14u50 een hartslag gezien. Niet de groene, stijgende-dalende lijn op een monitor. Één hartslag. Niet op het papier dat vele levens ziet passeren.
Één hartslag? Ja, één maar. En dan niets meer. Stilleven. In été-indien-groen.
De andere kleuren waren zwart-wit. Zwart is zo’n mooie kleur. Het combineert zo mooi met wit. Voor mij persoonlijk is zwart-wit het mooist bij vogels. Zo heb ik Kieviten leren kennen en zo zijn ze mijn vliegende favorieten geworden.
Vogelaars maken een noodstop als ze iets speciaal zien of vermoeden. Ik voor elke Kievit. Nu stond ik stil op het moment dat ze opvlogen. En probeer je in te beelden: 100 Kieviten stijgen als één wezen op, buitelen zwart-wit in de zon en zetten zich weer neer. Zitten ziet er onzichtbaar zwart uit. Alleen het opvliegen, de sprong – de hartslag – was zonlicht-schitterend-zichtbaar.
Het waren bijlange niet mijn eerste Kieviten. Vreemd dat ze zo snel weer neer zaten. Het was alsof ze op de grond vielen. Ik miste hun zwart-witte dans als een mobiel aan onzichtbare touwtjes. Ik bestudeerde hun zwarte onzichtbaarheid op de akker. Alles stil want tijdens een vogelnoodstop schakel ik altijd de radio uit. En het raam moet open. De herfstzon is aangenaam warm.
Een beltoon gooide een bericht in mijn stilte.
Karla: papa is om 14u50 gestorven.
Juul De Cooman, 1929 – 2018
Dit bericht heeft 5 reacties.
Ik ben heel blij dat ik je toch wel intense ervaring al eerder mocht aanhoren, ik had reeds het beeld voor mijn ogen en ik moet zeggen dat jij dat perfect omschreven hebt. Heel heftig vind ik, maar super mooi. Kieviten zijn mij ook heel dierbaar geworden ☺
Groetjes Griet
Heel mooi geschreven Peter, pakkend. Ps: kieviten blijken bij wel meer mensen die reactie uit te lokken – voor mij symboliseren ze een van mijn eerste contacten met de natuur. Ik kan het ook nooit laten er even voor te stoppen en dan voel ik me telkens terug 8 jaar oud..
Dag Joke, dankjewel en blij je terug te lezen. Hoe ist? De volgende keer dat we samen wandelen zien we misschien samen Kieviten. Groetjes en tot ziens. Peter.
Dag Peter, Ik postte zonet een berichtje op je pagina als lijsterbees (want ik denk niet dat je anders weet over wie het gaat). Toevallig, ik zag het zelf plots verschijnen. Een account die ik ooit opende en waar ik uiteindelijk niks mee deed. Misschien is dit wel een teken 🙂 Veel groetjes en sterkte met het verlies van je schoonvader (?) Groetjes,Joke
Dag Joke, dankjewel. Hij was inderdaad mijn schoonvader: 90 jaar na een mooi leven; we kunnen het wel plaatsen . Maar het was zo speciaal wat er tegelijk gebeurde: de rare sprong van de Kieviten enerzijds en het bericht dat hij gestorven was anderzijds. Knuffel! Peter