Ik kijk naar de wereld, het leven, de mens én mezelf met de blik van een kind. Het kind dat ik zelf ooit was. Mijn innerchild. Daarom formuleer ik hier de enige opdracht die ik jou, beste lezer, wil zien uitvoeren: verwonder je en wek je innerchild. Dan gebeuren er bijzondere, stevige maar altijd mooie momenten én ontmoetingen.
Coulisselandschap. Een sterk pleidooi voor het oude cultuurlandschap met hagen in Ongebaande paden van Sylvain Tesson. Hoe heilzaam zou het zijn geweest om de woelingen
Dankjewel Jasmine Debels voor deze foto uit Bergerac. Dit beeld is mij heel bijzonder. Omdat ik van de Kleine Prins hou. En erin geloof. Ja, geloof
Ik heb gedroomd dat er een taal bestaat – van een nog niet ontdekt, nog ongeschonden volk – waarin “Lydia” betekent “glimlachend hart voor mensen”.
De Kleine Prins zorgt voor natuur zoals Natuurpunt. Met maaibeheer houdt hij de apenbroodbomen in toom om zijn minuscule planeet niet te laten overwoekeren. Hij
De zonbadende heide is het paleis van de bramenplukker met slanke zuilengalerijen en hoge lichtblauwe portalen. Poelen laven de schapen en spiegelen al wie er
Het is de top van de ijsberg die we bewonderen blauw betoverend wit de sloep voor de ijsbeer die verdrinkt
