Ode à Wim Parmentier – Falsterbo, 23/08/2019
De zwijgende denker De zwaaiende verteller De blik van bij jou is er een mooie hoek af Wijzen deed je niet. Om jou te volgen
Ik kijk naar de wereld, het leven, de mens én mezelf met de blik van een kind. Het kind dat ik zelf ooit was. Mijn innerchild. Daarom formuleer ik hier de enige opdracht die ik jou, beste lezer, wil zien uitvoeren: verwonder je en wek je innerchild. Dan gebeuren er bijzondere, stevige maar altijd mooie momenten én ontmoetingen.
De zwijgende denker De zwaaiende verteller De blik van bij jou is er een mooie hoek af Wijzen deed je niet. Om jou te volgen
In Tita en de Grote Prikklok gebeuren er mooie dingen, wonderen zelfs, dankzij Tita’s toverspreuk Ik kom je vertellen dat jij zo’n mooie ogen hebt.Mensen
Mens, het kind dat strandt is geen genummerde migrant.Het nummer op zijn T-shirt is van zijn voetbalidool,het spel aan de overkant overhaast gestaakt,bal en oudere
Ja, dat kunnen we schrijven als de zon aan de hemel staat of postkaartgeschikt ondergaat. Ik fietste vanavond onder een prachtige zonsondergang door het binnenland
Alexander aanhet roer op hoop van zegenluister naar het kind. ode aan de zachte kracht van elk kind, ook van het kind dat je vroeger