Ik kijk naar de wereld, het leven, de mens én mezelf met de blik van een kind. Het kind dat ik zelf ooit was. Mijn innerchild. Daarom formuleer ik hier de enige opdracht die ik jou, beste lezer, wil zien uitvoeren: verwonder je en wek je innerchild. Dan gebeuren er bijzondere, stevige maar altijd mooie momenten én ontmoetingen.
dank aan de dagmooie gesprekken met jonge oudershard werken voor thuis en service aan mensenbloemen en aperitief met jongstekaarsen voor Nooit Vergetenyoutubegebed wish you were
zevenuurdertig neem ik de grote bocht rond het kauwenbosjewant ingeschreven voor het gekkenhuis van de E17en zoek mij een rustig plaatsjein gietende regen, tussen razende
met een vol hoofdop een lege dagdertien kilometer alleen op stapvergezeld van De Kleine Prins en Senne decor van gras en bomenrijenweiden of water naargelang
de weg is plat maar kronkelt stevigde hellingen zitten in mijn lijf hoofd en hart vol hoogtes en laagtesis muziek dan ook niet mooier altijd
