Alle grote mensen zijn ooit kind geweest, maar slechts weinigen herinneren zich dat.

Antoine De Saint-Exupéry

Ik kijk naar de wereld, het leven, de mens én mezelf met de blik van een kind. Het kind dat ik zelf ooit was. Mijn innerchild. Daarom formuleer ik hier de enige opdracht die ik jou, beste lezer, wil zien uitvoeren: verwonder je en wek je innerchild. Dan gebeuren er bijzondere, stevige maar altijd mooie momenten én ontmoetingen.

Leuk je te leren kennen

Schrijf je in en krijg een email met de nieuwste blogposts!

Meest recente blogposts
Ik wandel

sherpa zonder bergen

de weg is plat maar kronkelt stevigde hellingen zitten in mijn lijf hoofd en hart vol hoogtes en laagtesis muziek dan ook niet mooier altijd

Lees meer »
30 december 2020 Geen reacties
Ik wandel

De boom is een bos is vele bomen

stammen bouwen in de hoogtetakken in de breedtebladeren zijn zonnepaneeltjes en drijven de stuwende sapstromen aandie de bomen van levend hout maken bomen durven stervenelk

Lees meer »
28 november 2020 Geen reacties
Poëzie

Kwetsbaar

ik ooken dat is ok(ik) praat eroverde druk is er afdrukte om nietsdoe ik niet meermeer tijd voor al de restde mens eerstjij en ik

Lees meer »
16 november 2020 Geen reacties

Mond en ogenblik

waar is ieders mond?zo veel gemaskerde uitsprakenelke lettergreep een uitdovend woordzullen we elkaar begrijpen? ik mis de monddie mij goeiedag zegt begroet bevraagt toelacht glimmend

Lees meer »
14 november 2020 2 reacties