…en mooier, zullen velen lachen. Ja, dat ook, maar dat komt omdat ik in het eerste leerjaar mijn handschrift heb moeten wijzigen van links naar rechts.
Via een professioneel contact kwam ik in contact met Evy Hutsebaut van Troost-goed.
Mooie naam, Troost-goed,
met een belofte: Evy’s werk zal goed troosten.
met een opdracht aan de omgeving van zieke of rouwende dierbaren: troost elkaar goed.
Een dag vóór de eerste overlijdensverjaardag van mijn vader stond ik met een hemd van mijn vader in Munkzwalm. Het hemd droeg ik graag maar Evy zou er een troost-pen mee maken; en in de knopenboord zit een soort medaillelint verwerkt.
Vandaag ben ik dankbaar teruggekeerd na een bezoek bij Evy. Met een prachtige troost-pen. Ik koos daarbij voor olijvenhout omdat mijn vader zich thuis voelde in de Provence, in de Luberon en ik mij nog vele wandelingen samen met hem in dit decor herinner.
De kladversie van dit artikel heb ik handgeschreven met mijn nieuwe troost-pen. Linkshandig! 😉
Het is een hartverwarmende ervaring met deze materiële vorm van rouwen.
De mijne is schrijven en nu heb ik een prachtige pen.
tekening door Eva Tack Illustraties op basis van mijn gedicht ‘Beminnende handen’ (www.evatack.be) – https://peter-callewaert.be/beminnende-handen-2/25/