Falsterbo & beyond

Locaties blijven liggen waar je ze verliet en toch is alles anders.
Niet beter of slechter maar anders. Maar in het geval van Falsterbo twijfel ik want het kan toch nooit beter dan op 03/10/2008 toen de Pimpelmezen door de poten van mijn statief vlogen.
Of nee, zoals 02/10/2007 toen ik met de Moose Patrol de Kolabacken bezette en duizenden Buizerds, Sperwers, Ruigpootbuizerds én Wims Rode Wouwen als vliegen rond ons hoofd hingen. Ja we zaten zeer hoog want met ons hoofd in de wolken en tegelijk ons voeten tussen onze statiefpoten op de grond. Ik wil niet in slechter of beter rekenen maar anders want je vindt dezelfde weg niet, iemand ontbreekt,  Wim Parmentier, 05/03/1963-10/04/2014

met andere gidsen onderweg, harder dan bedoeld uitgesproken woorden schrijven een andere sfeer, enzovoort.

Op het vliegtuig van Kopenhagen naar Brussel sms’t de passagierster naast mij I love you, I am sorry (Ja, ik heb nog scherpe ogen en ik zag het per ongeluk). Ze haast zich met nog een bericht vooraleer alles in vliegtuigmodus moet. Tijdens de offline-vlucht kunnen 2 mensen nu alleen maar interpreteren. Hopelijk komt het goed voor elk, zodat wat beiden achterlaten niet beter of slechter wordt maar anders. Anders in de betekenis van beyond.
Dat woord beyond (= voorbij, aan de overkant van, overheen)  doet iets met mij. Voorbij een markant punt zet het mij in beweging. Meestal telkens opnieuw in beweging.
Ik vlieg boven Falsterbo en het ligt er zoals ik het verliet. Toch ook anders want nu getoond aan wie deze keer met mij reist. De sterke verhalen zijn doorverteld, niet aangedikt want alles is echt gebeurd.