telkens we in de spiegel kijken
zullen we haar glimlach zien
Inne
innig en uitbundig
geliefd en geleefd
ziek
moedig onderweg
geloof in beter
geliefd en verzorgd
Inne
moe, bang, moedig gestorven
van pijn bevrijd
wij
ongeloof en boos
beschadigd door gebroken leven
dat onvergetelijk met ons meereist
als een engel op onze schouder
Ode aan Inne, 15/07/1996-21/07/2020
- juli 24, 2020
- , 9:35 am
- , Poëzie, Tijd voor leven en dood
Share on facebook
Facebook
Share on twitter
Twitter
Share on linkedin
LinkedIn
Dit bericht heeft 4 reacties.
Ontroerd door je laatste stukje poëzie, net voor het slapen gaan. Ik doe mijn best om al je werk binnenkort te lezen.
Dankjewel Carlos. “Zachtsterk” wil ik graag als nieuw woord in de nederlandse taal installeren en ik wil zo graag de wereld “ver-zachtsterk-en”.
Knuffel!
Mooi, Peter.
Mooi en triest en moedgevend.
Dankjewel Dagmar. Dankjewel!
Knuffel en tot ziens.