Ik kijk naar de wereld, het leven, de mens én mezelf met de blik van een kind. Het kind dat ik zelf ooit was. Mijn innerchild. Daarom formuleer ik hier de enige opdracht die ik jou, beste lezer, wil zien uitvoeren: verwonder je en wek je innerchild. Dan gebeuren er bijzondere, stevige maar altijd mooie momenten én ontmoetingen.
Je mag je rouwend hart tonen. En dat zal een tijdje anders kleuren: zwart, wit, goud. De zwarte traan staat voor die ene seconde dat
Van mijn doopsel door hem in Heule in 1964 tot zijn dood in Lund op 13/05/2023. Zo lang heb ik van hem gehoord en hem
In Merchtem stap ik op een bouwwerf uit mijn auto en het eerste wat ik zie, is een hart. Dat hart, dat is er echt
…en mooier, zullen velen lachen. Ja, dat ook, maar dat komt omdat ik in het eerste leerjaar mijn handschrift heb moeten wijzigen van links naar
tijdreizennaar zelfde dagmaar andere stilte, ander licht het leven legde zich neerbeschadigd maar voltooiduitgeput maar vervuldde dood aan zijn zijdeweek niet maar waakteover hemwij over
