Ik kijk naar de wereld, het leven, de mens én mezelf met de blik van een kind. Het kind dat ik zelf ooit was. Mijn innerchild. Daarom formuleer ik hier de enige opdracht die ik jou, beste lezer, wil zien uitvoeren: verwonder je en wek je innerchild. Dan gebeuren er bijzondere, stevige maar altijd mooie momenten én ontmoetingen.
Gisteren in Brussel. Alleen op gps rijden om mijn weg te vinden. Donker en druk Brussel. Onhoorbaar luid als je in de auto zit. Zintuigen
mama met een hart zo grootvoor Rudi, Stefan en Maaike haar hart zo zachtdaarom haar tafel rond in Bergwaar woorden, harten en geesten verzachttenen haar
De nacht om te rusten, slapen, werken, vrijen, reizen, dromen, wakker liggen, helen, studeren,…is weggevaagd in een cascade van gestoord geweld. Parijs ontwaakt van een
Het weinige dat ik erover wist, was dat het niet vooral over ganzen en dus vogels zou gaan. Maar ik was al meermaals en uitvoerig
Op zoek naar rust in de Provence leert een graf in Oppède-le-Vieux mij het werkwoord aimer anders vervoegen. Zo eenvoudig zo mooi verwoord met een
Rouwen mag ook anders, zegt Pieter Deknudt. En hij zegt het zowel als zwaar beproefde ervaringsdeskundige als in zijn context van Reveil. Natuurlijk mag het
